ZESDE REISVERSLAG VAN BALI 30 SEPTEMBER 2011

Lieve lieve mensen,

Hier dan mijn zesde reisverslag van ons bezoek aan Bali. Zoals jullie wel weten ben ik vorige week terug gereisd naar Seminyak om nog 2 kinderen te bezoeken op school, en om Hetty op te halen van het vliegveld. Nou dat is gelukt, en ik was erg blij dat ze veilig en wel landde op Denpassar. Op het vliegveld heb ik ook het gezin van Ari Putra ontmoet. Dit was één van de gezinnen die ik nog wilde ontmoeten in Kuta. Na samen iets gedronken te hebben, en een afspraak gemaakt te hebben voor het schoolbezoek aan Ari de volgende dag hebben wij weer afscheid genomen en was het wachten op Hetty. Gelukkig duurde dat niet al te lang en opeens was ze er daar. De volgende dag zijn wij met Jan naar zijn zoon in Denpassar gereden en daar hebben we Rio ontmoet. Na het overhandigen van het kadootje van zijn sponsor in Nederland zijn wij weer teruggegaan om Ari weer te gaan ontmoeten. Nu moet je je voorstellen dat het verkeer rond Kuta dramatisch is geworden. Veel meer auto’s op de weg en een regering die daar niets aan doet. Om half een stonden we voor het hotel en wachtte vader Rono ons op en een taxi. Toen wij ongeveer een 3 kwartier onderweg waren en we zo’n 5 kilometer hadden afgelegd, hebben we maar besloten om terug te gaan naar het hotel. Om nu een hele middag op te offeren voor het bezoeken van 1 kind ging ons toch te ver. Het was ook nog eens snikheet, dus wij waren blij dat we weer op het strand waren, waar we toen onze lunch hebben genuttigd.  De avond voor ons vertrek uit hotel Sarinande in Seminyak, raakten we nog aan de praat met een Nederlands echtpaar, Arie en Sija, die al vele jaren naar Bali komen. Ik had hen al eerder gesproken en toen kwam (natuurlijk) het scholingsproject ook ter sprake. Daar wilden ze nu wat meer over weten, want ze overwogen om een kind te gaan sponsoren. Na wat uitleg en ook onze website te hebben gezien, besloten ze ter plekke om dit te gaan doen. Ze wilden graag een meisje, dat al wat gevorderd was met school, en ik kon hen koppelen aan een meisje dat ik vorige week in Lovina had ingeschreven. Zo zie je maar weer uit welke onverwachte hoeken de sponsors ons  vinden (of omgekeerd).

Op zondag werden wij opgehaald door de auto van Adi Assri;  een resort hotel in het noord- westen van Bali. Hier blijven wij 4 nachten, en morgen {donderdag 6 oktober} gaan wij door naar Java. Gisteren hebben wij een brommer gehuurd en zijn daarmee naar Lovina gereden. Iedereen was erg verbaasd dat ik er weer was, want ze verwachten ons pas weer in december. Ook nog op bezoek geweest bij Gert-Jan en Els. Zij hebben in Lovina een prachtig huis gekocht voor een Balinees gezin (Komang en Putu), en achterin hebben ze een leuk huisje laten neerzetten, waar ze zelf twee maal per jaar verblijven. Als ze er zelf niet zijn, kan het worden gehuurd 1 miljoen Rp per week (zo’n 86 euro met de huidige koers). Dat is dus echt een koopje. Mocht er iemand naar Lovina afreizen is dit echt een aanrader. Wij denken er ook over om dat huis een week te reserveren voor ons verblijf in december. We hebben daar een nichtje van Komang en Putu ontmoet. Ook dit meisje hebben wij ingeschreven voor ons scholingsproject. Haar vader kon het schoolgeld niet meer betalen en ze is erg gedreven. Volgend jaar stopt mijn eigen sponsorkind met scholing omdat ze dan het derde schooljaar van de seniorhigh heeft gedaan, en dan stopt het scholingsproject met sponsoring. Dus mochten we geen sponsor vinden voor Kadek, dan ga ik zelf verder met dit meisje als mijn sponsorkind.

We zijn later op de dag weer teruggereden naar ons hotel en dat ligt op ongeveer 45 km van Lovina. Nou dat is een makkie zou je zeggen, maar niets is minder waar. Wat een stelletje idioten op de weg zeg. Ook de grote auto’s die van Java komen rijden over deze weg, en dan moet je je voorstellen dat ze ontzettend hoog beladen zijn. Omdat er hier op Bali geen viaducten zijn maakt het niet uit hoe hoog je je auto belaadt en als zo’n auto een gekke beweging moet maken omdat er iemand zonder op te letten oversteekt, dan zie je ze vreemde bewegingen maken.. Maar we zijn veilig en wel weer aangekomen, en hebben weer lekker gegeten in een warung tegenover het resort.  Dit is een stuk voordeliger dan het hotel (waar ook nog eens 21 procent belasting/fooi bovenop de rekening wordt gerekend) en het een leuke plek.

Ons volgend reisverslag komt uit Java. Wij gaan daar ook huis bezoeken waar ik geboren ben. Maar dat is aan het eind van onze trip door Java, rond 25 oktober.

Gisteren heb ik mijn 40 jarig jubileum mogen vieren. Kun je je voorstellen:  40 jaar bij één werkgever? Erop terugkijkend is de tijd toch wel snel gegaan. Vanaf Bali zeg ik maar,Sampai Jumpa!

Tjeerd