De laatste week

Na wat te hebben rondgestruind in de Vacaville outlet stores (T twee mooie broeken voor 40 euro en ik twee paar Adidas running shoes voor 60 euro),  gaan we op zondag naar het verjaardagsfeestje van Annaliese. Het is warm, en de kids vermaken zich in het zwembad. Tim is druk met de barbecue, we drinken en eten en praten, een gezellig familiefeestje voor de bijna 30 jarige (ze is morgen echt jarig) mother-to-be. Ze is bijna vier maanden zwanger. En Tim kan niet wachten tot zijn kleinzoon er is, ze overwegen een naam beginnend met een A, passend bij Annaliese en Alex. Opa Tim staat in gedachten al met hem op het sportveld of leert hem racen in zijn golfkarretje....
Maandag is mijn eerste echte kennismaking met San Francisco. Eveline en Jane zijn onze gidsen. We rijden over de Golden Gate (nogal mistig in de morgen) en parkeren vlakbij Fisherman's wharf. Lombard Street afgelopen, het steilste gedeelte in deze stad van de heuvels. De vele zeeleeuwen gezien, die daar lui in het zonnetje liggen bij Pier 39. Een dim sum lunch, samen met Glen, de zoon van Jane die in SF werkt.  Op de cable tram gestapt, heuvel op, heuvel af. Door Chinatown geslenterd, fortune cookies gekocht. Terug over de Golden Gate, en een scenic ride door Marin Heads gemaakt met uitzicht op DE brug. Leuke stad, SF. Kun je nog wel wat meer tijd doorbrengen dan 1 dag.
Maar we willen ook nog wat meer van de kust zien, dus morgen naar Monterey en Carmel.
Dinsdag om twee uur zijn we in ons hotel in Carmel on Sea Bay View inn (door Evelien geregeld, deels op haar punten, heel lief).  Carmel is een pittoresk, toeristisch,  maar toch rustig plaatsje, iets ten zuiden van Monterey. Leuke winkeltjes en restaurantjes, veel galerietjes, en alles even prachtig onderhouden, een beetje English country style. Na een kleine wandeling naar het mooite strand, rijden we naar Monterey,  Cannery Row (vroeger werden hier de sardientjes in blikjes gedaan, nu is het een gezellige straat met winkeltjes, restaurantjes en een sjiek hotel). We lunchen bij Bubba Run (remember the movie).  Daarna doen we de scenic 17 mile drive (zoek maar op in de boekjes). Mooie vergezichten op de zee, de meest luxueuze miljoenenoptrekjes, en de sjiekste golfbaan ter wereld (?). 
Woensdag is het zonnig, en gaan we vroeg op stap naar het zuiden. Eerst een bezoek aan de mission Junipero Serra, een van de 21 missieposten die de Spanjaarden in de achtiende eeuw langs de kust van Californie hebben gebouwd.  Ze werden gebouwd van abode, en veel ervan hebben de tand des tijds niet doorstaan. Maar de mission in Carmel is mooi gerestaureerd.  We rijden verder over highway 1 langs de kust naar het zuiden.  Deze zou ik wel eens helemaal van het noorden naar het zuiden willen rijden, dat moet echt de moeite waard zijn. En het stuk dat we vandaag rijden, tot Pfeiffer beach iets ten zuiden van Big Sur, is zeker prachtig. De soms onstuimige zee rechts van ons en de bergen links van ons. De weg kronkelt daartussen, met de bijzondere Bixby brug, die in 1932 het lege land ten zuiden van Monterey (door de bewoners van die tijd El pais grande del Sur genoemd), eindelijk ontsloot. 
We rijden terug naar Monterey en lunchen (vis taco's) op Fisherman's wharf, met uitzicht op de zonnebadende en in het water spelende zeeleeuwen. 
We boeken een whale watching trip voor morgenochtend. Dan bezoeken we nog het Aquarium van Monterey,  erg de moeite waard, zeker de jelly fiish en de grappige otters. 
Terug in Carmel, eten we 's avonds in een Tapas restaurant. 
Donderdag op tijd uitchecken. Om tien uur vaart de boot uit voor whale watching. Ons is verteld dat we zo goed als zeker walvissen zullen zien. Voor Tjeerd is het de eerste keer, ik heb al eens eerder walvissen gespot, in Canada en Zuid Afrika, maar het blijft altijd mooi.  Nadat ik eerst nog een jas heb gekocht (dezelfde als Tjeerd gister kocht, want het is toch behoorlijk fris) gaan we aan boord van de Princess  Monterey. Een enthousiaste biologe vertelt de passagiers ondertussen allerlei wetenswaardigheden over de oceaan,  zeevogels, en de walvissen. Na ongeveer een uurtje varen en staren over het water,  komen er walvissen in zicht: humpback whales. We komen niet erg dichtbij, maar ze zijn goed te zien, zeker als er eentje zich een paar keer bijna helemaal uit het water verheft. Alleen lastig om op het goede moment de foto te nemen!  Op de weg terug naar de haven, zien we nog een groep dolfijnen. Dan is het weer tijd om naar huis, naar Benicia, te rijden.  We zijn door Cindy uitgenodigd om bij haar te komen eten. Daar komen ook Willy, Evelyn, Rob, Mallory, Lukas, en Raymond en Denise naar toe. 
Vrijdag, onze laatste dag, is voor afscheid nemen van alle familieleden, en het kopen van kadootjes voor de kleinkinderen.  Nog even de warmte en zon op ons laten inwerken, want het schijnt nat en kil te zijn in Nederland. Morgenochtend om half negen brengen Denise en Raymond ons naar het vliegveld. Dit keer geen rechtstreekse vlucht, maar een overstap in Atlanta. Holland, here we come again!

Oja, nog even het vermelden waard: we hebben er maar liefst drie nieuwe sponsors bij voor onze Balinese kinderen: Raymond & Denise, de moeder van Denise, en Cindy.  Er worden al vier kinderen gesponsord door de Amerikaanse familieleden, nu dus 7 in totaal hier. Thanks guys!