Reisverslag van Hetty

Vrijdag tot maandag: lake Tahoe met de familie.
Vrijdagochtend rond tien uur rijden we achter Raymond en Denise aan voor een eerste stop in Sacramento, de hoofdstad van de staat Californie. We bezoeken Capitol House, waar de regering van de staat zetelt, en krijgen daar een interessante rondleiding. Daarna naar the old town, waar we heerlijk lunchen bij Joe's crab house. Dan richting Lake Tahoe,  waar we rond een uur of vier inchecken in ons uiterst ruime en luxe onderkomen. Dit alles op kosten van Raymond en Denise, die vanwege hun timeshare in Hawai voldoende punten hebben  om hier twee van deze appartementen en drie ruime kamers (gratis) te boeken voor een weekend. Later voegen Louise, Tim, Arynn en Riley zich bij ons, en ook Jane en Jon. Evelyn en Rob zeggen  op het laatste moment af. Zaterdag komen Annaliese en Alex nog.  We dineren vlakbij het hotel. Zaterdag gaan we naar Virigina City, ruim een uur rijden in Nevada. De stateline loopt door South Tahoe, en daar zijn dan ook weer een paar grote casinos. Virginia City is een oud stadje, destijds groot geworden door de zilvermijnen. De main steet is zoveel mogelijk in oude stijl gelaten.  Er is net een parade aan de gang als we aankomen, een memorial voor politiemensen died in action. We struinen wat rond in de winkeltjes en lunchen. 
We dineren in het restaurant van het hotel, want Arynn is niet zo lekker. Prima eten opnieuw.  s ' Avonds  naar het casino, waar Alex en Tjeerd black jack spelen, A heeft meer geluk dan T. Raymond, Louise en ik proberen wat aan de gokkasten,  maar ook daar niet veel geluk.  Verder wordt er enthousiast gekeken naar een belangrijke boxwedstrijd, maar mij kan het niet echt boeien. We gaan dan ook niet al te laat met Raymond weer terug naar het hotel. Later blijkt dat Jane, die samen met Jon naar een ander casino is gegaan, meer geluk had met crabs, een tamelijk onbegrijpelijk spelletje, en 400 dollar rijker terug kwam in het hotel. 
De volgende dag vertrekken Louise, Tim en Arryn, en Jane en Jon in de ochtend. Wij gaan met de overgebleven familie op stap naar Emerald Bay, een korte wandeling en mooie uitzichten op Lake Tahoe.  Daarna terug naar South Tahoe, naar de Starbucks  op kosten van Rob (tegoed op zijn mobile phone, speciaal voor ons erop gezet, thanks Rob!),  en wat snuffelen in de winkeltjes van South Lake Tahoe.  Alex, Annalies en Riley gaan eind van de middag weer naar huis, wij nodigen Raymond en Denise s'avonds uit voor buffet in hotel/casino Harrah. Prima eten en prachtig uitzicht op het meer. 

Maandag
We ontbijten met Raymond en Denise en vertrekken dan naar Yosemite. Het weer is guur, het hagelt en er is natte sneeuw. Onderweg valt het wel mee, maar we zien veel sneeuw aan de kant van de weg. Onze GPS voert ons langs een mooie route, de Carson pas is open. Weinig verkeer op de weg. We lunchen in Jackson, met een kleine historische mainstreet. Het regent als we wegrijden. Bij Yosemite aangekomen, moeten we nog een hele rit door het  park afleggen om bij ons hotel Wawona  te komen, dat ligt nl helemaal aan de zuidkant. Het is een sfeervol, oud hotel. We hebben een kleine kamer, met shared bathroom. Dat wisten we,  maar de upgrade van 73 dollar per nacht vonden we wat veel voor een eigen badkamer. Wel waren er warme badjassen om naar de badkamer te gaan. Wat boodschappen gedaan voor het avondeten en niet al te laat naar bed. Lezen, dat was het wel, want verder is er in de avond niet veel te doen hier.
Dinsdag
Nog steeds bewolkt, vooralsnog droog, maar later gaat het ook wat miezeren. We rijden naar het centrum van het park, waar we de auto parkeren bij Curry village. Vervolgens stappen we op de shuttle bus,  waar je gratis gebruik van kunt maken, en bij diverse mooie plekken kunt uitstappen.  Eerst maar een kopje koffie bij Awahnee hotel, de meest sjieke en dure lodge in het park. Dan naar de Yosemite falls, de lower en de higher. Eerder hadden we al de Bridal falls gezien, na een korte hike. Het is spring, dus plenty of water(falls).  Indrukwekkend. Aan het eind van de zomer zijn ze droog.  Lunch in Yosemite restaurant, en terug naar de auto, terug naar ons hotel. Glacier point road was vandaag gesloten hopelijk is het morgen beter.  
Woensdag
Het is inderdaad iets beter, maar nog niet geweldig. We kunnen wel naar Glacier Point,  soms rijdend in de mist, soms is het weer helder. Zo ook boven aangekomen. Maar het zicht valt nog mee, en het heeft ook wel iets om in de witte wereld te staren, die dan langzaam verschuift, en delen van de  indrukwekkende canyon onthult, of een mooie waterval. De top van Half Dome, een van de trekpleisters, blijft helaas verborgen.  We rijden naar Curry Village, voor een pizza lunch. Dan stappen we weer in de shuttle bus, maar het weer nodigt niet uit om er op uit te gaan,  voor een wandeling rond Mirror Lake b.v. Het is nogal koud en nat. Maar het blijft indrukwekkend, dit park, ook met dit weer. We bezoeken nog Mariposa  Grove, waar de grootste sequoia van dit park staat, genaamd de Grant Grizzly. We dineren in het mooie restaurant van het hotel.  Delen een hoofdgerecht, en dat is nog ruim voldoende. We kennen inmiddels de proporties van het Amerikaanse eten. Nog even wat zitten en lezen in de gezamenlijke lobby, waar de vaste pianist bezig is met zijn gebruikelijke programma van verhalen en liedjes over de geschiedenis van Yosemite en Wanona, gezellig bij de open haard.
Donderdag
Blauwe lucht! We besluiten nog een keertje naar Glacier Point  te rijden. En ja hoor, nu hebben we full view, ook op Half Dome.  Dan is het tijd voor onze volgende bestemming: Kings Canyon & Sequoia national park. We hebben een hotel iets buiten het park, aan de zuidkant,  in het plaatsje Three Rivers geboekt.  We stoppen onderweg in Visalia, voor een kleine wandeling en drinken koffie bij - jawel - Starbucks. Het is warm hier. De rit voert door de San Joachim vallei, niet erg bijzonder landschap, na Yosemite. we zijn verwend. Druiven (wijn en rozijnen), sinaasappels, aardbeien, limoenen. Het is een droog gebied, maar er wordt veel verbouwd met behulp van irrigatiesystemen. Eind van de middag komen we bij ons hotel, Quality Inn in Three Rivers. Een ruime kamer, met twee grote  bedden. Wel weer fijn na het krappe onderkomen van Wanona. Het hotel heeft ook zwembad, jacuzzi en sauna, waar we na het eten (Mexicaans, op loopafstand van hotel) gebruik van maken. Vroeg slapen , want morgen op tijd weg. Er schijnt aan de weg te worden gewerkt in het park, en dat kan vertraging opleveren.
Vrijdag
Voor achten zitten we in de auto en rijden al snel het park in. Na een half uurtje komen we bij de roadworks, waar we 20 minuten moeten wachten. Maar dat is geen straf op deze plek, met prachtig uitzicht. En we raken aan de praat met een ouder echtpaar dat achter ons staat met hun z.g cabbed-over camper, zie foto. Ze blijken een paar maanden op pad te zijn en naar Canada te reizen.  Ze willen ons later down the road de binnenkant wel laten zien, hier kan het niet. Maar we zien ze later niet meer.  We vervolgen onze weg, die kronkelt, en stijgt en daalt, en komen bij onze eerste stop: de General Sherman trail. Een korte wandeling (wel vrij stijl) brengt ons bij deze reus van 31 meter omvang en 11 meter in diameter. Daar voel je je heel klein worden. Bij de uitleg stond dat het te vergelijken was met een kleine muis die omhoog kijkt tegen een mens van ruim 1.80 meter. En dan de ouderdom van deze mastodonten: enkele eeuwen voor Christus geboren uit een enkele eikel. En je krijgt het gevoel dat ze er zo nog wel een milennium bij kunnen staan. Aan de trail staan meer van deze giganten, iets kleiner dan de Generaal, maar toch.  Wat verderop aan de General Highway, komen we bij Grant Grove, waar een volgende trail is uitgezet naar een andere reus: general Sherman.  Deze wordt de grootste boom op aarde genoemd, omdat hij de meeste inhoud (hout dus) heeft. Ook hier staan vele even ontzagwekkende "soldaten" van de generaal op wacht. En een gevallen soldaat, waar je doorheen kunt lopen, genaamd Tunnel Tree.  We lunchen bij Lake Hume,  waar een Christian community een heel recreatiegebied runt, met summercamps voor kinderen. Nu is het er vrij rustig en genieten we van onze lekker frietjes , het heerlijke weer en het mooie uitzicht. We vervolgen onze weg richtig Cedar Grove, over de Kings Canyon Scenic byway, volgens de Lonely Planet een van de mooiste drives in California. Kings Canyon is dan ook heel diep, en de weg slingert,   en gaat omhoog en omlaag. Prachtige vergezichten, maar we rijden niet helemaal naar beneden naar Cedar Grove,  het is ook nog een heel eind terug naar het hotel.  We komen daar eind van de middag aan, na ook een lange slingerende weg, buiten het park om. 
Het was een mooie, maar lange dag en we besluiten morgen weer naar Benicia te rijden en niet opnieuw het park in te gaan, wat ons oorspronkelijke plan was.   
Helaas is de nacht in ons hotel niet zo aangenaam als de vorige: we hebben nieuwe buren, een vijftal jongemannen die een bachelor weekend blijken te hebben.  Ondanks meermalen waarschuwen van hotelpersoneel, gaat het maar door. Uiteindelijke verkassen we om drie uur in de nacht naar een andere kamer, maar dan is het al te laat voor een goede nachtrust. De volgende ochtend klagen we bij de hotelmanager, en na een telefoontje naar booking.com, wordt een refund toegezegd voor deze nacht.
Zaterdagochtend om half tien zitten we inde auto, terug  naar Vallejo. Daar komen we om kwart over drie aan en voegen ons bij de familie, die zich om twee uur had verzameld bij Wil, voor een Mothers Day tea. Dan weer terug naar het huis van Raymond en Denise, waar ook Glenn (zoon van Jane, en een van de drieling, en zijn vriendin Aeryka langskomen. Morgen door naar Tim en Louise voor de verjaardag van Annaliese.
Voor nu, de hartelijke groeten.