Derde reisverslag

Lieven mensen,

Hier mijn derde reisverslag, en ja ik kan wel zeggen dat er erg veel te vertellen is. Maar laat ik beginnen met waar ik het laatste verslag eindigde. Na mijn bezoek aan de 3 scholen waar wij in Lovina actief zijn, waren de oudere kinderen aan de beurt. Je moet dan denken aan de kinderen die wij al een aantal jaren sponsoren {van de tijd dat we nog geen stichting waren}, en die inmiddels naar de middelbare school {Junior high} gaan. Die gaan naar verschillende scholen, en dat is zo verspreid, dat het ondoenlijk is om hen op school te bezoeken en het geld met het schoolhoofd te regelen. Dat was wel een punt van zorg, maar daar hebben we nu een goede oplossing voor gevonden, zie onder.

Komang had al deze kinderen uitgenodigd om op zondag bij hem thuis te komen om weer even de kennismaking met ons scholingsproject te verstevigen. Ze kwamen samen met hun  ouders  rond de klok van 5 uur in de middag, en ze mochten allemaal blijven eten. Toen iedereen er was heb ik mijn jaarlijkse praatje gehouden en heb Marjolein aan hen voorgesteld. Marjolein woont in Lovina en iedereen kende haar al,  maar nu krijgen ze met Marjolein te maken in een andere hoedanigheid. Zij gaat n.l.  het sponsorgeld beheren voor de junior/senior high kinderen in deze regio. Dit houdt in dat ik Marjolein het geld geef, en dat als de kinderen iets nodig hebben voor school ze dan het geld bij Marjolein moeten gaan halen. Wij als stichting zijn erg blij met deze ontwikkeling want hier was eigenlijk nog geen goede oplossing voor. Vorig jaar heb ik alle kinderen het geld gegeven en dat moesten ze dan op de spaarbank storten. Komang kent elk kind en ook hun ouders en het is zo’n kleine gemeenschap dat als er een kind niet meer naar school zou gaan,  Komang dat meteen ter ore zou komen. Maar dit is een veel betere oplossing. Erg leuk om te zien dat sommige ouders elkaar wel kenden maar nu in goede gesprekken zaten over van alles en nog wat. En ook niet onbelangrijk dat de kinderen met elkaar aan het kletsen waren. Al met al een erg fijne ervaring.

Begin van de week ben ik voor 2 dagen afgereisd naar Pancasari,  om daar alle kinderen en hun ouders te ontmoeten. En ik zal alvast een geheimpje vertellen: dat was erg interessant. Ook daar wat verrassingen en mutaties, maar dat vertel ik jullie uitgebreid in het volgende verslag.

Vandaag ga ik proberen om die sponsoren, wiens kind ik inmiddels heb ontmoet en op de foto heb gezet,  een update te geven. Ook dat geeft lekker veel werk. Maar laat ik eerlijk zijn, soms stop ik er even mee en spring dan toch echt in het zwembad.

Voor nu zeg ik maar Sampai jumpa.

Tjeerd